Blog van 2 mei (bijna mislukt)
Woensdag 2 mei 2018
Het bezoek aan het toilet gaat bij mij dag en nacht door. Dagelijks krijg ik via het infuus minimaal twee liter vocht toegediend. Daarnaast krijg ik natuurlijk ook met eten en drinken het nodige vocht binnen. Vocht, dat grotendeels via de urine wordt afgevoerd. Daarom moet ik ook 's nachts regelmatig een sanitaire stop plegen.
Bij elk toiletbezoek moet de rollende standaard met de op mijn arm aangesloten infuuszakken en apparatuur mee. Het is daarmee wat onhandiger dan bij een normaal toiletbezoek. Om hygiënische redenen moet ik als man hier op het toilet zittend plassen. Dat went echter snel.
Heli
 |
| De Waddenheli bij ziekenhuis MCL in Leeuwarden. Foto Leeuwarder Courant |
Ergens halverwege de nacht hoor ik een helikopter naderen. Ik vermoed de nieuwe ambulance-helikopter , die er volledig op is gericht om patiënten te verzorgen tijdens het vervoer naar het ziekenhuis. Wellicht een ziekenvervoer vanaf één van de Waddeneilanden of een slachtoffer van een (verkeers)ongeval. Het zware geluid overstemt het voortdurende gebrom van de airco-installatie, die de overdruk op mijn kamer regelt. Het geluid van de heli verstomt wanneer hij landt op de helihaven van het MCL, boven op het dak van de parkeergarage.
05:45 uur: De verpleegkundige van de nachtdienst is er op tijd bij om mijn temperatuur, hartslag en zuurstofgehalte in het bloed te meten. Ze zegt erbij dat vandaag de toediening van de chemo stopt. Via het infuus krijg ik nu de derde vorm van antibiotica toegediend. De andere zijn het 'vieze drankje', steeds na het eten (voor de bescherming van mijn slijmvliezen 'van mond tot kont' en een pil.
07:45 uur: Ik geniet van mijn ontbijtje met bruin brood met pindakaas, een eitje en twee kopjes thee in het zonnetje. Aan tafel natuurlijk. Eten doe ik - zo lang het kan - niet in bed, maar aan tafel. Alle beetjes beweging helpen, nietwaar? Ik kijk uit op de zonbeschenen grassen en bladeren van de bomen en struiken in de binnentuin. In het tegenlicht komen de vormen en structuren van de groene bladeren mooi uit. Ik voel me nu een beetje in een vakantiesfeer.
Ik betrap mij erop dat ik wat snel eet, een beetje gehaast. Het is ook zó lekker. Ik roep mijzelf tot de orde: onthaasten! Rustig en met aandacht (mindful) eten en drinken. Zo kan ik er nóg langer van genieten.
08:15 uur: De zonnestralen stellen ergens een sensor in werking waardoor het licht doorzichtige metalen zonnescherm voor mijn raam volledig sluit. Dág uitzicht op de zonnige tuin! Een paar minuten later kan ik het zonnescherm met een afstandsbediening weer omhoog laten gaan. Hallo zon en mooie tuin! Ik ga weer verder genieten van dit mooie weer!
09:30 uur: koffietijd!
Na het ontbijt fiets ik een 'rondje' van 10 minuten op de hometrainer. Rustig tempo en lekker in de zon met natuurlijk nog steeds uitzicht op de tuin. De paar laatste minuten worden wat pittig, maar het lukt me ze te voltooien. Wel moet ik steeds even bijkomen van dit fietsen. Ik ben bijna buiten adem en voel mijn hart bonken. Maar even rustig aan doen. Ik pak m'n laptop erbij en begin met dit blogbericht.
Bij de koffie kies ik voor een plak notenontbijtkoek. Smaakt goed. Ik moet zeggen dat ik de koffie hier ook erg lekker vind. Dat kan zo hier en daar nogal eens verschillen.
The Art of Joy
13:35 uur: Post-timeNa de lunch en 10 minuten fietsen neem ik een powernap. Even lekker op bed een klein tukje doen. Vanmorgen waren mijn vrouw en de zaalarts op bezoek. Ik had nu gelegenheid om alles even te laten bezinken. Hoe je het wendt of keert gaat het bij mij toch om 'een zaak van leven en dood'. Ik ben ben daar erg rustig onder en maak het zeker niet dramatisch. Ik heb immers ook een grote kans om er weer helemaal gezond bovenop te komen! Mijn doel is nog steeds om de honderd te halen, net als mijn overgrootvader en achternicht. Niets is onmogelijk!!!
Ik word wakker wanneer de post wordt gebracht. Weer tal van leuke, lieve, meelevende, opbeurende en maffe kaarten. Zoals van een zwaaiende zeehond in de Waddenzee en een gekke aap met rode lippestift op de lippen. Of een kaart met bloeiende kievitsbloemen. Deze bolgewasjes hebben we ook zelf in de tuin staan, bij de vijver. Ze zaaien zichzelf uit. Tot mijn verbazing zag ik ze hier in de binnentuin van het MCL ook bloeien tussen het gras. Door het snel opgroeiende gras kan ik de paarse en witte bloemen nu niet meer zien. Inmiddels ontvang ik ook kaarten vanaf vakantiebestemmingen.
Ook krijg ik op de kaarten leuke en positieve reacties over mijn blog. Sommige mensen blijken alweer op een nieuwe blogpost te wachten en maken zich zorgen wanneer deze wat later verschijnt.
Dromen waarmaken
Vanuit 'Onthaasten en Genieten' (het destijds - na een burn-out in 2001 - door mij opgerichte 'Platform voor Rustzoekers') ken ik Anne namelijk al vele jaren. Ik heb haar echter nog nooit persoonlijk ontmoet. Ik bewonder haar voor hoe zij - samen met haar partner Eus - in het leven staat, wat zij hebben meegemaakt, hoe zij The Art of Joy runt, maar vooral om haar mooie, wijze en ontroerende blogs en nieuwsbrieven.
In de agenda's van de twee enige door mij uitgegeven nummers (winter 2011/lente 2012 - nog steeds te lezen!) van het gratis online magazine 'Onthaasten en Genieten' (de verwezenlijking van een droom van mij) had ik activiteiten van The Art of Joy opgenomen: een Wandel Verwenweekend en een cursus Intuïtief schilderen, beide in de Portugese Algarve.
In een oproep in één van haar inspirerende blogs riep Anne haar lezers op hún dromen te delen. Ik reageerde daarop dat het mijn droom was om ooit eens een keer bij The Art of Joy in de Portugese Algarve te kunnen verblijven. In een prachtige omgeving (dicht bij de Atlantische Oceaan en Middellandse Zee), in een fijne sfeer en met inspirerende mensen. (Tip: lees de jubileumeditie 2017 van het The Art of Joy magazine!)
Eind vorig jaar begon het bij mij toch wat te kriebelen. Een keer écht naar The Art of Joy zouden we kunnen combineren met een autoreis via bezoeken aan vrienden en bekenden in Frankrijk en Spanje. Ook zouden we familie in Portugal kunnen bezoeken. Voor de hele autovakantie zouden we dan iets van een maand willen uittrekken. Het voordeel van een autovakantie was voor mij dat we dan gemakkelijk van alles kunnen meenemen, vooral mijn fotoapparatuur. Een mooi plan voor onze vakantie in 2019, eerder kwam niet goed uit.
Nu heb ik niet direct vliegangst, maar ben bij een vliegvakantie wel bezorgd dat mijn bagage kan zoekraken. Ik lees en hoor daarover regelmatig negatieve ervaringen. Met mijn fotoapparatuur wil ik dat risico eigenlijk niet lopen en (veel) minder apparatuur meenemen was tot voor kort ook geen optie voor mij. Ondertussen ben ik wat bijgetrokken. Het reisburo, waarbij we de vliegreis en autohuur boekten, begeleidde ons daar uitstekend in: de belangrijkste camera en lenzen konden ook in de handbagage.
Inmiddels hebben we vakantie van 18 juni tot 2 juli naar The Art of Joy moeten annuleren. Gelukkig hadden we een goede doorlopende annuleringsverzekering. Financieel ondervinden we hiervan geen schade. Overigens heb ik dit allemaal zelf kunnen regelen met behulp van mijn eigen laptop, die ik op mijn kamer in het ziekenhuis kan blijven gebruiken en waarmee ik ook deze blog schrijf.
 |
| De workshop is voorbij, maar mijn nieuwe droom is: Volgend jaar (2019) naar The Art of Joy! We zijn dan 40 jaar getrouwd! |
We zijn nu van plan om volgend jaar - als ik weer gezond ben - alsnog de reis naar The Art of Joy te maken. Vanochtend, aan het eind van het bezoek spraken mijn vrouw en ik af: volgend jaar gaan we tóch naar Portugal! De blogbundel 'Verbonden vanuit Vreugde' was toen nog onderweg naar mijn kamer...
 |
| The Art of Joy promofilm |
Bijna mislukt
Bij het afronden van dit blogbericht, waaraan ik een groot deel van de dag had gewerkt, ging er op het laatste moment iets grondig mis. Alle teksten waren verdwenen. De schrik sloeg mij om het hart. Zou ik nu weer helemaal van voren af aan moeten beginnen? Wat had ik allemaal geschreven, en hoe?
De moed zonk mij - zo kort voor bedtijd - in de schoenen. Totdat ik op mijn beeldscherm zag dat ik een voorbeeldweergave van mijn blog vergeten was af te sluiten. Gelukkig kon ik de informatie op deze pagina alsnog opslaan en gebruiken voor het écht voltooien van dit blogbericht.
Veel leesplezier!
Reacties
Een reactie posten